Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς ξεκίνησε, αλλά κάπου ανάμεσα στα TikTok με σκυλιά και τα story με brunch, άρχισαν να σκάνε βίντεο με ντουλάπες που μπαίνουν σε τάξη.

Σακούλες που διπλώνονται. Νεροχύτες που αστράφτουν. Συρτάρια που γίνονται στρατιωτικής πειθαρχίας.
Και για κάποιον λόγο, δεν μπορείς να σταματήσεις να τα κοιτάς.

Τι είναι αυτό που μας τραβάει;

Όχι, δεν είναι ότι αγαπάμε την καθαριότητα (αν ήταν έτσι, θα το κάναμε στο δικό μας σπίτι).

Είναι το αίσθημα ελέγχου που βγάζει.
Όταν όλα γύρω φαίνονται λίγο χαοτικά, το να βλέπεις κάτι να “μπαίνει στη θέση του” σε 30 δευτερόλεπτα, είναι σαν μικρή δόση ηρεμίας.
Σαν να παίρνει κάποιος μια χαοτική μέρα και να τη βάζει σε κουτί με ετικέτα: “εντάξει είμαστε”.

Κάτι ανάμεσα σε ASMR και… ψυχολογική υποστήριξη

Έχει κάτι τελετουργικό.
Σαν να λες “σήμερα δεν τα κατάφερα όλα, αλλά αυτό το Tupper μπήκε στη σωστή θέση και για λίγο, όλα είναι εντάξει”.

Και δεν χρειάζεται να είσαι fan της Marie Kondo ή της minimal αισθητικής.
Αρκεί να θες να δεις κάτι καθαρό, ξεκάθαρο και τακτοποιημένο — έστω και σε οθόνη.

Και γιατί δεν το κάνουμε στο δικό μας σπίτι;

Γιατί άλλο να βλέπεις, άλλο να κάνεις.
Το ένα είναι χαλάρωση. Το άλλο είναι δουλειά.

Οπότε… ναι.
Μας ηρεμεί το να βλέπουμε άλλους να τακτοποιούν.
Μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι κάτι “τακτοποιείται” μέσα μας.
Και μερικές φορές, αυτή η ψευδαίσθηση είναι αρκετή για να πας παρακάτω.