Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι ένα ζώο ίσως ήταν ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου πριν να αναλάβει αυτόν τον ρόλο ο σκύλος.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια σπάνια σχέση μεταξύ ανθρώπου και αλεπού στην Παταγονία. Μια έρευνα πάνω σε σκελετικά υπολείμματα που χρονολογούνται 1.500 χρόνια πίσω από την Παταγονία αποκαλύπτει ότι ο Dusicyon avus, επίσης γνωστός ως “λύκος των Νήσων Φώκλαντ”, ήταν συντροφικό ζώο για τις κυνηγών-τροφοσυλλέκτες. Τα οστά της αλεπούς ανήκουν σε ένα μόνο ζώο, ενώ τα ανθρώπινα υπολείμματα προέρχονται από 21 διαφορετικά άτομα, κάτι που αποτελεί ένα πολύ ασυνήθιστο εύρημα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η αλεπού ήταν πολύτιμη για την κοινότητα, πιθανότατα χρησιμοποιούμενη ως σύντροφος παρά ως τροφή.

Η έλλειψη σημαδιών στα οστά υποδεικνύει ότι η αλεπού δεν κυνηγήθηκε για τροφή. Επιπλέον, η διατροφή της αλεπούς φαίνεται να μοιάζει περισσότερο με εκείνη των ανθρώπων παρά με των άγριων κυνοειδών. Η αλεπού εξαφανίστηκε περίπου πριν από 500 χρόνια, με τους λόγους να παραμένουν ασαφείς. Μια θεωρία είναι ότι η άφιξη κατοικίδιων σκύλων μπορεί να συνέβαλε στην εξαφάνισή της, αλλά αυτό παραμένει υπό αμφισβήτηση. Παρόλα αυτά, αυτή η εύρεση αντιπροσωπεύει ένα μοναδικό παράδειγμα συνεργασίας μεταξύ ανθρώπου και άγριας αλεπούς.