Αν και η κατανάλωση πολλών υγρών θα μπορούσε να είναι απλώς μια ακίνδυνη συνήθεια, δεν συμβαίνει αυτό, αντίθετα κρύβει και μερικούς κινδύνους.

Πιο συγκεκριμένα, όσοι πίνουν περισσότερα από τρία λίτρα υγρών την ημέρα, θα μπορούσαν να πάσχουν από μια σπάνια ορμονική ανεπάρκεια.

Το σύνδρομο πολυουρίας-πολυδιψίας, είτε προκύπτει από συνήθεια με την πάροδο του χρόνου είτε συνοδεύεται από ψυχολογική ασθένεια, θα μπορούσε να προκληθεί από ανεπάρκεια αγγειοπιεστίνης. Αυτή η ορμόνη, που απελευθερώνεται από την υπόφυση, ρυθμίζει την περιεκτικότητα του σώματος σε νερό και αλάτι. Τα άτομα με ανεπάρκεια αγγειοπιεστίνης δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τα ούρα τους, με αποτέλεσμα να χάνουν μεγάλες ποσότητες υγρών και να αισθάνονται πολύ διψασμένοι.

Ωστόσο, θεωρείται σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ μιας «ακίνδυνης» μορφής υπερβολικής πρόσληψης υγρών και της ανεπάρκειας αγγειοπιεστίνης: στην πρώτη περίπτωση, οι πάσχοντες λαμβάνουν θεραπευτικές παρεμβάσεις για να τους βοηθήσει να μειώσουν σταδιακά την πρόσληψη υγρών. Από την άλλη, για τα άτομα με ανεπάρκεια αγγειοπιεστίνης, χορηγείται η ορμόνη της αγγειοπιεστίνη. Εάν όμως ένας ασθενής λάβει λανθασμένα θεραπεία με αγγειοπιεστίνη, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από νερό, που μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.

Οι ερευνητές διερευνούν ποιο είδος εξέτασης παρέχει την πιο αξιόπιστη διάγνωση.